کد مطلب:190791 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:234
وصیت 02
حكی الامام الصادق علیه السلام احدی وصایا أبیه الی سفیان الثوری فقد قال له: یا سفیان أمرنی والدی بثلاث، و نهانی عن ثلاث فكان فیما قال لی: یا بنی من یصحب صاحب السوء لا یسلم، و من یدخل مداخل السوء یتهم، و من لا یملك لسانه یندم، ثم أنشدنی:
عود لسانك قول الخیر تحظ به
ان اللسان لما عودت یعتاد
موكل بتقاضی ما سننت له
فی الخیر و الشر فانظر كیف تعتاد [1] .
امام صادق علیه السلام یكی از وصیت های پدرش را برای سفیان
[ صفحه 24]
ثوری، این گونه بازگو می فرماید:
ای سفیان! پدرم مرا به سه چیز سفارش نموده و از سه چیز نهی فرموده است. از جمله سفارش های وی به من این بود:
فرزندم! كسی كه با همنشین بد نشست و برخاست داشته باشد، در امان نمی ماند؛ و كسی كه به محل بدی برود، متهم می شود؛ و كسی كه مالك زبانش نباشد، پشیمان می گردد. آنگاه این دو بیت شعر را خواندند:
زبانت را به سخن نیك عادت بده تا از آن بهره مند شوی، زیرا زبان به آنچه عادتش داده ای معتاد می شود. زبان (به تو) واگذار شده برای طلب آنچه برایش - در خیر و شر - به عنوان روش قرار داده ای، پس ببین چگونه به زبانت عادت می دهی.
این وصیت به سه مطلب مهم و اساسی در زندگی انسان اشاره می كند و آن همنشینی با افراد ناباب است كه ضمن اثر سوء در انحرافات عقاید، در از بین بردن آبروی انسان هم مؤثر خواهد بود؛ همچنین رفتن در مراكز و مكان های سوء، خواه ناخواه، سبب متهم شدن انسان می شود؛ و در پایان سفارش به كنترل زبان می فرماید. اگر كسی چنین كند، هیچ گاه در دنیا و آخرت پشیمان نخواهد شد.
عود لسانك قول الخیر تحظ به
ان اللسان لما عودت یعتاد
موكل بتقاضی ما سننت له
فی الخیر و الشر فانظر كیف تعتاد [1] .
امام صادق علیه السلام یكی از وصیت های پدرش را برای سفیان
[ صفحه 24]
ثوری، این گونه بازگو می فرماید:
ای سفیان! پدرم مرا به سه چیز سفارش نموده و از سه چیز نهی فرموده است. از جمله سفارش های وی به من این بود:
فرزندم! كسی كه با همنشین بد نشست و برخاست داشته باشد، در امان نمی ماند؛ و كسی كه به محل بدی برود، متهم می شود؛ و كسی كه مالك زبانش نباشد، پشیمان می گردد. آنگاه این دو بیت شعر را خواندند:
زبانت را به سخن نیك عادت بده تا از آن بهره مند شوی، زیرا زبان به آنچه عادتش داده ای معتاد می شود. زبان (به تو) واگذار شده برای طلب آنچه برایش - در خیر و شر - به عنوان روش قرار داده ای، پس ببین چگونه به زبانت عادت می دهی.
این وصیت به سه مطلب مهم و اساسی در زندگی انسان اشاره می كند و آن همنشینی با افراد ناباب است كه ضمن اثر سوء در انحرافات عقاید، در از بین بردن آبروی انسان هم مؤثر خواهد بود؛ همچنین رفتن در مراكز و مكان های سوء، خواه ناخواه، سبب متهم شدن انسان می شود؛ و در پایان سفارش به كنترل زبان می فرماید. اگر كسی چنین كند، هیچ گاه در دنیا و آخرت پشیمان نخواهد شد.
[1] خصال، شيخ صدوق، ص 169، ح 222؛ تحف العقول، ص 376.